تفاوت هیدروگرافیک با چاپ سابلیمیشن

چاپ هیدروگرافیک یا چاپ آبی یک فرایند چاپ سه بعدی است که قابلیت اجرا روی تمام سطوح صاف یا منحی را دارد از این رو در صنایع مختلف مانند خودروسازی، لوازم خانگی، الکتریکی و غیره استفاده میشود. این روش چاپ شامل چندین مرحله میباشد که شامل آماده سازی سطوح، انتقال طرح بر روی وان، فعال کردن الگو توسط اکتیواتور، غوطه ور کردن قطعات داخل آب و‌پوشش
دهی، همچنین ابزارهای مورد نیاز برای این روش شامل وان آب، پرامیر، کوتینگ، اسپری اکتیواتور، میباشد
به طور کلی ماندگاری بیشتری نسبت به بسیاری از روش‌های چاپ دیگر دارد، زیرا این فرآیند به‌طور خاص طراحی شده است تا دوام و مقاومت بالایی در برابر عوامل محیطی داشته باشد. چند دلیل اصلی برای ماندگاری بالاتر این روش وجود دارد:

1. چسبندگی به سطح: در روش هیدروگرافیک، طرح به سطح مورد نظر به‌صورت کامل می‌چسبد و نه فقط روی سطح آن قرار می‌گیرد. این امر باعث می‌شود که پوشش نهایی به‌طور طبیعی و محکم با سطح تعامل داشته باشد و احتمال کنده شدن یا جدا شدن طرح کاهش یابد.

2. پوشش یکپارچه: این تکنیک به‌واسطه لایه‌ای از پوشش محافظ (معمولاً از نوع لایه‌های ضدخش، ضدآب و مقاوم به UV) طرح چاپی را پوشش می‌دهد. این لایه‌ها باعث افزایش مقاومت در برابر عواملی مانند تابش خورشید، رطوبت، حرارت و سایش می‌شوند.

3. انعطاف‌پذیری و تطابق با شکل‌های پیچیده: در هیدروگرافیک، طرح‌ها به‌صورت سه‌بعدی و بدون هیچ درزی روی سطح قرار می‌گیرند. این امکان وجود دارد که حتی روی قطعات با اشکال پیچیده، مثل دکمه‌ها، کنسول‌ها و سایر بخش‌های خودرو، پوشش مناسبی ایجاد شود که در نتیجه طول عمر بیشتری خواهد داشت.

4. مقاومت در برابر عوامل شیمیایی: هیدروگرافیک به‌طور طبیعی در برابر بسیاری از مواد شیمیایی، روغن‌ها و دیگر مواد آسیب‌زا مقاوم است. این باعث می‌شود که چاپ از لحاظ عملکرد و ظاهر ماندگاری بهتری داشته باشد.

5. ظاهر طبیعی‌تر و مقاوم‌تر: چون این تکنیک به صورت آب‌گذاری انجام می‌شود و طرح به‌طور کامل در لایه‌ها قرار می‌گیرد، ظاهر نهایی نسبت به روش‌های دیگر مثل چاپ روی سطح، طبیعی‌تر و مقاوم‌تر به نظر می‌رسد.

در حالیکه چاپ سابلیمیشن یک روش چاپی است که در آن جوهر به صورت گازی به الیاف پارچه یا سطح‌های مخصوص تبدیل می‌شود. این فرآیند به این صورت است که جوهر ابتدا روی کاغذ مخصوص چاپ می‌شود و سپس با استفاده از گرما و فشار، جوهر به داخل الیاف پارچه (معمولاً پلی استر یا پارچه‌های مخلوط با پلی استر) یا مواد دیگر نفوذ می‌کند. نتیجه این فرآیند، تصویری با رنگ‌های زنده و مقاوم در برابر سایش و شستشو است.

از مزایای چاپ سابلیمیشن می‌توان به مواردی مانند دقت بالای رنگ‌ها، ماندگاری طولانی‌مدت، و امکان چاپ تصاویر پیچیده و دقیق اشاره کرد. این روش بیشتر برای چاپ روی پارچه‌های پلی استر، تی‌شرت‌ها، فنجان‌ها، قاب‌عکس‌ها و سایر اشیای مخصوص استفاده می‌شود.

به صورت کلی تفاوت‌های اصلی بین چاپ سابلیمیشن و هیدروگرافیک در روش، نوع مواد و نحوه انتقال طرح به سطح است. در ادامه توضیح می‌دهم:

1. روش انتقال طرح:
– چاپ سابلیمیشن: در این روش، جوهر به صورت گاز تبدیل می‌شود و وارد الیاف یا سطح مورد نظر (مانند پارچه‌های پلی‌استر) می‌شود. جوهر ابتدا روی کاغذ مخصوص چاپ می‌شود و سپس با استفاده از گرما و فشار، به داخل ماده یا پارچه نفوذ می‌کند.
– هیدروگرافیک: در این تکنیک، طرح یا تصویر به صورت یک لایه نازک روی یک فیلم قرار دارد که در آب شناور است. قطعه مورد نظر (مانند پلاستیک، چوب یا فلز) به آرامی وارد آب می‌شود و طرح به طور کامل روی سطح آن می‌چسبد.

2. مواد قابل استفاده:
– چاپ سابلیمیشن: بیشتر برای مواد پلی‌استر یا مواد ترکیبی با پلی‌استر مانند تی‌شرت‌ها، فنجان‌ها، تیشرت‌های ورزشی و سایر اشیای پلاستیکی که پوشش پلی‌استری دارند، استفاده می‌شود.
– هیدروگرافیک: این روش بیشتر برای چاپ روی سطوح سخت مانند پلاستیک، چوب، فلز، شیشه و سایر مواد با بافت‌های مختلف استفاده می‌شود. کاربردهای زیادی در صنعت خودرو، لوازم تزئینی و پوشش‌های مختلف دارد.

3. ظاهر نهایی:
– چاپ سابلیمیشن: طرح به صورت مستقیم در الیاف یا سطح مورد نظر نفوذ می‌کند، به طوری که رنگ‌ها زنده و طبیعی به نظر می‌رسند و از آنجا که جوهر به داخل ماده می‌رود، طرح در برابر سایش و شستشو مقاوم است.
– هیدروگرافیک: به دلیل نحوه انتقال طرح از روی فیلم، ظاهری سه‌بعدی و بافت‌دار به سطح مورد نظر می‌دهد و اغلب از آن برای طرح‌های پیچیده، با جزئیات بالا و الگوهای خاص استفاده می‌شود.

4. محدودیت‌ها:
– چاپ سابلیمیشن: تنها روی مواد خاصی مانند پلی‌استر و محصولات با پوشش پلی‌استری جواب می‌دهد و نمی‌توان آن را روی مواد طبیعی مانند پنبه به کار برد.

– هیدروگرافیک: محدودیت کمتری دارد و می‌توان آن را روی انواع سطوح مختلف انجام داد، اما انجام این فرایند نیاز به تجهیزات خاص و دقت بالایی دارد.

در کل، انتخاب بین این دو روش بستگی به نوع پروژه، سطح مورد نظر و نوع طرح دارد.